Op Maria’s verjaardag, vrijdag 3 april, komt er wanneer wij aan tafel zitten voor het avondeten een vrachtwagen ons pad op rijden. Een meneer komt ons vrolijk vertellen dat hij wat kleding voor ons uit Campos komt brengen. Wat aardig, zeggen wij, niet wetend wat dit betekende...

Hij vroeg of een aantal grotere jongens hem konden helpen met het uitladen en prompt stonden een paar op en volgden hem naar buiten. Wat bleek? De vrachtwagen was tot aan de nok gevuld met kleren, schoenen, boeken en speelgoed en al heel snel stond onze eetkamer en keuken vol met dozen, zakken etc. Een enorme berg die daar absoluut niet kon blijven staan en snel uitgezocht moest worden want een deel van de kleding was nat.

Wij hebben tot 2 uur ’s nachts, met alle grotere kinderen, kleding staan sorteren tussen wat voor ons geschikt was, en wat wij door moesten geven. Deze goederen waren ingezameld tijdens de overstromingen in het begin van het jaar. Ze waren ergens blijven steken en toen kwam iemand op het idee om maar naar Pinokio te sturen. Wij hebben het wel geweten!!!!! Gelukkig heeft alles wat niet voor ons geschikt was zijn weg gevonden en heel veel mensen blij gemaakt. Maria verdiende wel een cadeautje maar zo groot hoefde het echt niet te zijn!