Stichting Kindertehuis Pinokio

Pinokiowater
December 2008

Tijdens de weken vlak voor het vertrek van mijn jaarlijkse bezoek aan Brazilië, is de meest gestelde vraag: Wat ga je nu voor project aanpakken? In het verleden kon ik dan meestal antwoorden, dat we de een of andere bouwactiviteit op gingen starten. Maar de laatste jaren zijn de bouwactiviteiten wat minder omvangrijk geworden en is de ervaring van Rob meer dan toereikend geworden, omdat hetgeen wat nog uitgevoerd moet worden op een deskundige manier door hem geleid kan worden. Zeker met de informatie die wij hem vanuit Nederland via de mail kunnen geven. Bij het laatste bezoek aan Pinokio had ik dan ook niets speciaals in de orderportefeuille zitten. Wat ik mijzelf ten doel had gesteld, was: "Het veiligstellen" van de drinkwatervoorziening. Veilig en betrouwbaar drinkwater is voor iedereen het belangrijkste om te kunnen leven. Maar voor het leven in een kindertehuis is dat van de eerste orde. Het kindertehuis is niet aangesloten op het net van een of ander waterleidingbedrijf. Om de eenvoudige reden "Het is er gewoon niet". Dus voor het drink en waswater zijn we aangewezen op de eigen winmiddelen. Aanvankelijk was dit één bron zelf aangelegd. Maar omdat één bron uiterst kwetsbaar is, met maar één pomp op een diepte van ongeveer 10 meter, die onafgebroken zijn werk moet doen, heb ik er steeds op aangedrongen, dat er een tweede bron bij moest komen. Deze tweede bron is door ons in 2007 geboord en is er een filterbuis ingesteld. Dit jaar hebben wij, Henk Brouwer en Uw schrijver, deze bron afgewerkt en aangesloten op de transportleiding. Hiermee heeft Rob de gelegenheid gekregen om bij uitval van de één onmiddellijk over te schakelen op de andere. Het water dat opgepompt wordt gaat eerst naar de cascade, waar het belucht wordt, daarna gaat het naar het zandfilter, waar het door een zandlaag zakt van 180 cm. en weer opgevangen wordt in het laagreservoir. Van hieruit wordt het opgepompt naar de watertoren, waarna het uiteindelijk bij de diversen kranen en toiletten terecht komt.

Dit gehele gebeuren is door Henk zoveel mogelijk geautomatiseerd, om een goede werking te waarborgen. Het verbruik van het huis is dagelijks 15 tot 17.000 liter, geen kleinigheid. We kunnen vol trots vaststellen, dat Pinokio over een zeer bijzonder waterleidingbedrijfje beschikt. Ook al moeten we voor het onderzoeken van de watermonsters nog steeds naar Campos. Maar altijd zijn we dan weer gelukkig als we te horen krijgen dat er geen schadelijke bacteriën gevonden zijn.

Met dank aan Henk Brouwer die sinds 1996 een zeer waardevol vrijwilliger is, die zich nog dagelijks bezig houdt met "ONS" (hier in Nederland) drinkwater.

Jan Wittebrood