Aantal kinderen die op 7 november 2006 in Huize Pinokio wonen.
Wanneer je weet en rondbazuint vol te zijn en geen ruimte meer te hebben om nieuwe kinderen op te vangen kom je telkens opnieuw weer voor verrassingen te staan.
Opeens staat een dame van de Raad v.d. Kinderbescherming voor je deur die heel verontschuldigend en schaapachtig glimlacht met een of meerdere kinderen aan de hand voor de deur van je eetzaal, de meest gebruikte deur voor iedereen.
De kinderen kijken je aan met een mengeling van verwachting en angst in hun ogen. Wie heeft dan de moed te zeggen dat je meer dan vol bent, zeker wetend dat er geen enkel andere opvang mogelijk is?
De kinderen hebben allemaal net een afschuwelijk ervaring achter de rug: zijn in de steek gelaten of door de Rechterlijk Macht uit hun vertrouwde omgeving zijn weggehaald. Ik zeg uitdrukkelijk “vertrouwde omgeving” want als je mishandeld bent, verkracht wordt, honger lijdt etc… weet je niet beter dat het zo hoort. Pas wanneer zij in een geheel andere en betere situatie terechtkomen leren zij begrijpen dat het leven heel anders en beter kan zijn.
Wij hebben net een duidelijk voorbeeld binnen gekregen. Een meisje van 13 jaar die door haar ouders aan mannen werd aangeboden tegen geldelijk vergoeding. Zij vond het heel normaal mee te werken aan het familiebudget en was dan ook zeer opstandig de eerste dagen van haar verblijf bij ons. Langzamerhand begint zij te begrijpen wat kind zijn en vooral mogen zijn, betekent en te accepteren dat haar verblijf bij ons belangrijk voor haar is.
De kinderen komen mondjes maat binnen maar op 7 november bereikten wij toch het totaal 21 nieuwe kinderen en dat in slechts 10 maanden. Ik heb de kinderen die maar tijdelijk zijn gebleven maar niet eens bij de optelling opgenomen.
Maart: Flávia en Wallace, zusje en broertje van 7 en 6 jaar .
Maart: Rafael, een deugniet van 10 jaar.
April: Natasha, 14 jaar oud.
Mei: Is een meisje van12 jaar uit een andere gemeente hier gevonden, zij was van huis weggelopen en met een vrachtwagen chauffeur tot São Francisco gereisd. De Raad van de kinderbescherming heeft haar moeder weten te vinden en op 25 juni is zij naar haar huis teruggebracht.
Mei: Hebben wij een moeder en haar 3 kleine kinderen gedurende 6 dagen opgevangen die door haar man was mishandeld en het huis uitgezet. De gemeente heeft daarna een tijdelijk woonruimte voor haar gevonden
Juni: Carolina, 9 jaar, Stefany, 7 jaar, Maria Eduarda, 5 jaar, Kailane 4 jaar en Maria Heloisa 9 maanden, zijn zusjes en zijn door hun moeder hier gebracht in juni na een van de vele ruzies met haar laatste partner die de vader is van het jongste kind. Hij had net hun huis in de brand gestoken. Zij vertelde regelmatig door hem mishandeld te zijn geweest en had er nu echt genoeg van vooral omdat haar dochters iedere keer getuigen zijn van deze agressies. Zij wil werken om te proberen een toekomst voor zichzelf en haar dochters op te bouwen. De kinderen waren duidelijk zeer onder de indruk van al dat geweld.
Juni: Carlos Junior 2,5 jaar is bij ons geplaatst. Zijn moeder is geestelijk minder valide en kan niet voor hem zorgen. Er zijn meer kinderen van haar bij ons.
Juli: Vinicius en Geovane, broertjes van 7 en 5 jaar. Zij zwierven al geruime tijd met hun moeder over de landerijen. Hun moeder werkte dan op het land, de kinderen gingen mee en alle 3 sliepen onder de blote hemel. Ook gingen de kinderen niet naar school want zij werkte als dagloner en hierdoor was zij iedere keer op een andere boerderij. Deze moeder houd veel van haar kinderen maar verdient niet genoeg om een huis te huren en tevens eten te kopen voor zichzelf en de kinderen.
Juli: Gesieli, een meisje van 14 jaar. Een lief meisje die de verkeerde kant uit was gaan (prostitutie, stelen) en dit alles allen door gebrek aan leiding en liefde. Hier in huis bezorgd zij niet de minste last en is zeer behulpzaam.
Augustus: Paola, 1 jaar en 4 maanden oud.. Zij is een zusje van Carlos Junior die al in juni naar ons was gebracht.
Augustus: Vilmara , 12 jaar. Was als klein meisje door haar moeder in de steek gelaten en is liefdevol door een dame in huis opgenomen. Helaas ontwikkelde het kind zich op een zodanige manier dat haar verblijf bij deze familie niet meer mogelijk was. Hier bij Pinokio bezorgt zij ons nu ook de nodige problemen maar de ervaring heeft ons geleerd dat op de lange duur zij haar gedrag wel zal veranderen en zich zal aanpassen aan onze familie. Wij hebben al eerder zeer lastige kinderen binnen gekregen en die hebben zich ook aangepast.
September: Isadora, 9 maanden oud is vel over been binnen gebracht. Zij woog 5,5 kilo, het gewicht van een baby van 3 maanden. Zij behoorde minstens 11 kilo te wegen. Zij is al een heel stuk opgeknapt en kruipt inmiddels vrolijk rond. Hopelijk heeft haar ondervoeding geen blijvend hersensletsel opgeleverd.
September: Barbara, 13 jaar. Ook weer een meisje dat de verkeerde kant opging wegens gebrek aan liefde en aandacht van haar moeder die schijnbaar geestelijke problemen heeft.
Oktober: Marteus 9 jaar, Paulo Sergio 7 jaar, Aline 5 jaar en Diana 3 jaar. Broertjes en zusjes. Deze kinderen en hun moeder zwierven over straat. Zij kwamen uit een andere gemeente en de moeder vertelde door haar partner het huis uit te zijn gezet. De kinderbescherming heeft contact met ons gezocht om te vragen of wij ook deze familie tijdelijk konden opvangen. Wij hadden net een Nanny nodig en boden haar een baan aan. Na een dag was zij vertrokken met achterlating van haar kinderen. Duidelijk dus een vrouw die van haar kinderen af wilde zijn. Wij mogen natuurlijk geen oordeel vellen maar toch….
Oktober: Bianca 13 jaar oud. Ook weer een meisje die de verkeerde kant op ging. Het is typerend hoe deze leeftijd gevaarlijk is. Als de familie geen goede basis heeft is dat het moment waarop meisjes de straat opgaan met alle gevolgen van dien. Gelukkig dat de Raad v.d. Kinderbescherming bijtijds ingrijpt voordat deze meisjes voor eeuwig verloren gaan. Onze ervaring is, dat zij te redden en te veranderen zijn.
Eind vorige jaar zijn 3 jongeren die de 18 jarige leeftijd hadden bereikt naar hun families terug gegaan. Een meisje van 5 jaar is geadopteerd.
Op het ogenblik hebben wij 104 kinderen onder onze verantwoording plus 13 kinderen van de verschillende personeelsleden die bij ons inwonnen. De moeders die bij ons komen werken en inwonen mogen hun kinderen meenemen.
Eind december gaan 3 kinderen terug naar hun moeder. Zij werkt als interne dienstbode in Rio de
Janeiro en heeft daar een tehuis gevonden waar zij haar kinderen gedurende de week kan laten en hen voor het weekeinde naar huis mee mag nemen. Dit is een veel betere regeling voor de kinderen die dan dichter bij hun moeder kunnen zijn.
Wij zijn in onderhandeling met een oma om haar kleindochter van 15 jaar bij zich in huis op te nemen. Het wachten is nu op toestemming van de rechter.
Als deze overplaatsing ook door gaat zijn wij weer terug op het aantal van 100 kinderen.
Lucia
