De Rotary Club van São Francisco is samen met de Rotary Club van Campos op een zaterdag bij ons op bezoek geweest. Enkele leden van de club van Campos zijn tandarts en zij wilden graag weten of zij iets voor onze kinderen konden doen. We hadden geen aantrekkelijker aanbod kunnen krijgen, want tot dan wij moesten iedere keer met een aantal kinderen naar de dichtstbijzijnde gezondheidspost. En dit kost altijd erg veel tijd, want wij moeten zoals iedereen op onze beurt wachten. Ieder be-zoek kost dan minimaal een hele middag.
Zij hebben meteen alle kinderen onderzocht en bekeken wat er zoal gedaan moest worden. Het bleek dat de kinderen die al een lange tijd bij ons zijn, prachtige tanden hebben en die goed onderhouden. Dit is niet zo verwonderlijk, want zij poetsen hun tanden 3 keer op een dag. Met de mondjes van de nieuwere kinderen was het een ander verhaal. Heel veel mondjes waren aan een rigoureuze beurt toe. Daarnaast werd geconstateerd dat vele kinderen een beugel nodig hebben.
Er werd afgesproken dat de tandartsen aan onze Gemeente hun mobiele tandkliniek te leen zouden vragen en dat zij een aantal zaterdagen zouden komen om de tandjes van de kinderen te repareren.
Toen hun brief de Gemeente Secretaris van Gezondheid bereikte heeft hij de situa-tie willen begrijpen en heeft direct toegezegd het verzoek te zullen inwilligen. Wij hadden er voordien zelf al verschillende keren om gevraagd maar helaas vergeefs. Eén van de tandartsen van de Rotary is Professor aan de Universiteit van Campos, afdeling tandheelkunde, en hij heeft het bovendien voor elkaar gekregen dat onze kinderen daar mogen komen om een beugeltje aangemeten te krijgen.
Acht kinderen hebben inmiddels inderdaad een beugeltje gekregen en iedere maand gaan wij met 10 kinderen naar Campos ter controle. Ook in het nieuwe jaar zullen er weer een aantal kinderen in behandeling worden genomen.
Geweldig zo’n gratis hulp; zelf zouden we nooit de benodigde gelden hebben om al die kinderen van een beugel te voorzien. Zij zullen nu nog breder kunnen lachen dan zij toch al doen.
Lucia Schulman
