Het is natuurlijk altijd mogelijk gegevens over onze kinderen in Barra te verstrekken, maar ze zullen natuurlijk nooit volledig kunnen zijn. Daarvoor hebben ze in hun jonge leven al teveel meegemaakt. We noemen er een paar in willekeurige volgorde.

Een meisje van 12 jaar, vier maanden zwanger. De ouders willen de baby niet accepteren. Het meisje krijgt dagelijks een pak slaag van de vader. Pinokio zou haar met baby graag willen opnemen, maar momenteel is er echt geen plaats voor haar zolang het kindertehuis nog niet gereed is.

Rafael,
over Rafael en Luciano is door Lucia al het een en ander verteld. De moeder van Rafael had al twee kinderen en geen geld. Om niet te verhongeren heeft ze zich een echtgenoot aangemeten die haar weer verliet toen ze hem vertelde dat ze zwanger was. Omdat de man op dat moment geen vrouw had, heeft hij haar weer ''genadig'' teruggenomen, maar accepteerde de baby niet. Het kind, Rafael dus, moest van hem na zijn geboorte in een suikerrietveld worden achtergelaten. Haar schoonmoeder heeft Lucia gevraagd de baby aan te nemen. Ongelooflijk, maar zulke dingen gebeuren echt! Rafael is gelukkig een normale jongen: vrolijk, gezond en ondeugend zoals alle kleine kinderen moeten zijn. Hij is alleen maar een beetje bang en eenkennig. Hij schrok al van elke aanraking wanneer hij uit zijn wiegje werd gehaald. Een kinderarts zei dat door het vele slaag dat zijn moeder van haar man heeft gekregen tijdens de zwangerschap Rafael een soort trauma heeft opgelopen. Hopelijk zal hij hier na verloop van tijd overheen kunnen groeien.

Luciano,
Luciano was het zesde kind en is op de medische post van Pinokio geboren. Uit pure armoede kon de moeder het kind niet houden. Ze woonde met 5 kinderen op een geleende kamer. De oudste is een jongen van 12 jaar en onderhoudt zijn moeder en haar kinderen door als koeienhoeder wat geld bij elkaar te scharrelen. De moeder heeft een poosje bij Pinokio gewerkt als wasvrouw maar haar kinderen waren door ondervoeding altijd ziek en daarom kon zij deze baan niet langer aanhouden.

Natael,
Natael is nu 2 jaar. Hij was 6 maanden oud toen hij bij Pinokio kwam, had een dubbele longontsteking, twee ontstoken oren en zijn gewicht was dat van een baby van 2 maanden. Door zijn ondervoeding heeft hij waarschijnlijk een lichte hersenbeschadiging opgelopen. Alles in zijn ontwikkeling moet geforceerd bijgebracht worden. Hij doet niets uit zichzelf; kruipen, zitten, staan of lopen kan hij nog niet. Een paar maanden geleden zijn er drie kinderen bijgekomen. Een meisje van 15 jaar dat geestelijk niet volwaardig is en haar tweelingbroertjes van 5 jaar. De moeder was altijd van huis en liet de kinderen achter zonder eten en zonder toezicht. Een van de tweeling heeft een ernstige hartafwijking. Een dokter zei dat indien hij niet direkt geopereerd zou worden hij zou sterven terwijl de operatie op zich ook erg riskant was. Het duurde een maand voordat de papieren ontvangen werden waarin wordt vermeld dat de Staat de kosten van deze dure operatie zou betalen. Het is nu maar wachten op een oproep

... Hopelijk houdt zijn hartje het nog zolang vol.